Należy wiedzieć, że to właśnie w kominie, który należy wyprowadzić ponad dach najczęściej grupuje się kanały wentylacyjne. Bardzo ważne jest właściwe jego umieszczenie w stosunku do połaci dachowych, bowiem oddziaływanie wiatru na jego zakończenie może wspomóc ciąg kominowy lub go zakłócić.
Warto wiedzieć, że na dachach o zróżnicowanym kształcie występują przestrzenie, w których panuje nadciśnienie wywołane działaniem wiatru, powodujące zaburzenia ciągu. Warto jednak dodać, że na nadciśnienie są również narażone kominy wyprowadzone nisko ponad połać dachową. Pamiętajmy znów o tym, że w skrajnych przypadkach wiatr może wtłaczać powietrze do kanału wentylacyjnego.
Co więc zatem należy wiedzieć o wyprowadzeniu komina ponad dach?
Sposób wyprowadzania komina ponad dach jest określony przez normy i przepisy techniczno-budowlane. Pierwszą zasadą, jaką powinien się kierować projektant budynku, jest takie umiejscowienie komina, aby nie dochodziło do zakłócania jego pracy. Warto w takim przypadku zasięgnąć zasięgnąć opinii kominiarza. Profesjonalny kominiarz będzie najbardziej kompetentnym specjalistą który może doradzić w tej kwestii.
Najprostszą zasadą, której należałoby przestrzegać jest wyprowadzenie komina ponad wszelkie elementy dachu i konstrukcji budynku. Jeżeli komin będzie je przewyższał, to ryzyko zakłóceń spowodowanych wiatrem jest niewielkie. Jednak nie zawsze takie rozwiązanie jest możliwe technologicznie lub architektonicznie.
Wtedy należy postępować tak, jak nakazuje norma:
1). Wylot komina usytuowanego w odległości 1,5 metra od przeszkody powinien się znajdować co najmniej 0,3 metra powyżej górnej krawędzi przeszkody.
2). Wylot komina usytuowanego w odległości od 1,5 do 3 metrów od przeszkody powinien być co najmniej na poziomie jej górnej krawędzi.
3). Wylot komina usytuowanego w odległości od 3 do 10 metrów od przeszkody powinien być ponad płaszczyzną wyprowadzoną pod kątem 12 stopni w dół od poziomu tej przeszkody.
Mówiąc o zakończeniu komina trzeba wiedzieć, że wylot z kanału wentylacyjnego (w kominie) powinien być zabezpieczony przed działaniem wiatru i opadami atmosferycznymi. Prostym i skutecznym rozwiązaniem jest zakończenie komina tak zwaną czapką – najczęściej wymurowaną z cegły lub betonową. Wspomniana czapka nakrywa wyloty kanałów wentylacyjnych, a powietrze wydostaje się z nich przez otwory boczne. Istotne jest to, by otwory wylotowe były dwustronne (na przestrzał). Takie rozwiązanie wykorzystuje wspomagające działanie wiatru, który przepływając pod czapką, może wzmacniać wyciąg z kanału. Należy wystrzegać się wykonywania wylotu z kanału wentylacyjnego (pod czapką) na jedną stronę. Wiatr wiejący w kierunku otworu bocznego wtłacza powietrze do kanału i utrudnia wywiew, a nawet może odwrócić ciąg w kanale.